ta psixopafta m vs everyday shit

Οι μέρες προχωρούν, τα Χριστούγεννα πλησιάζουν τζαι εγώ είμαι ακόμα στον ίδιο παρονομαστή. Εν εκατάλαβα καν πως εκοντέψαν οι γιορτές τζαι το μόνο που ξέρω είναι ότι και φέτος εν να δουλέφκω τις παραμονές. Εν πρέπει να παραπονιούμαι όμως. Μπορεί να μεν έχω μόνιμη δουλειά αλλά πάντα κάτι βρέθεται να φκαίνουν λίο τα έξοδα. Μπορεί να είμαι στις μαύρες μου αλλά τουλάχιστον έχω την υγεία μου. Τις προηγούμενες μέρες άκουσα για αρρώστιες τζαι θανάτους, όι ατόμων που εν να επηρεάζουμουν άμεσα αν επαθέναν κάτι.. τζαι πάλε εμαράζωσα πολλά. Μάμα κορούας της ηλικίας μου να παλέφκει όι για ζωή μιας τζαι εν σε μια μη αναστρέψιμη κατάσταση αλλά για λίο παραπάνω χρόνο με τα παιθκιά της τζαι μια ποιότητας ζωής όση της μινήσκει. Ένα παιδί λίο πιο μεγάλο που μένα να πεθανίσκει. Η Μαρία. Έχω τις μαύρες μου. Παιρνούν οι μέρες, οι ώρες τζαι ξέρεις ότι έσιει άλλους που εν θα κάμουν γιορτές. Που η μάμα τους μπορεί ναν μένεν μαζί τους του χρόνου. Ως τζαι τζερί επία τζαι άναψα=/ Μαραζώνω. Τζαι μαραζώνω παραπ

εν η ιδέα μου ή τελεφταία επελλάναν οι Κυπραίοι οδηγοί; Παραπάνω απ'ότι ήταν πάντα. Ακούστε το κωμικοτραγικό που μου έτυχε προχτές τζαι πέτε μου αν δεν είναι να διερωτάσαι τι πάει στραβα: Η yours truly έπρεπε να πάει προχτές στην τράπεζα να κανονίσει κάτι πράματα τζαι ειδοποίησε στη δουλεια ότι εν να αργήσει. Μετά που 2, 5 ώρες που επίενα πάνω κάτω μες το Στρόβολο επάρκαρα επιτέλους κατά τις 11 στην Τάφρο. Πάω να περάσω τη διάβαση πεζών τζίνη που εν όπως φκένεις που την τάφρο προς Λήδρας λλίο αριστερά. Τζαι σταματά ένας να με αφήσει να περάσω. Ο Κύριος πουπίσω του προφανώς εθεώρησε ότι ο πρώτος εν έπρεπε να με αφήσει τζαι άρκεψε να παίζει πουρού. (Δαμέ να πω ότι είμαι αρκετά ήρεμος άθρωπος τζαι έχω μάστερ στην pexipelliasi!). ΑΛΛΑ.. ε αφού ήταν γάρος πως να το πω τωρά, ενεβρίασε με! (ακολουθεί συζήτηση Red Vs Γ.Ο. Γάρος Οδηγός) Red: Εν διάβαση πεζών κύριε μου τι παίζεις πουρού Γ.Ο.: Ένε πράσινο, έπρεπε να περιμένεις να ανάψει το πράσινο να περάσεις! Red: Εν διάβαση πεζών

Εγίναν πολλα που εν ξέρω πόθθεν να αρχίσω.  Τζαι τωρά, Κυριακήν ημέρα αποφάσισα να τα πω ούλλα μαζι. Ότι θυμηθώ δηλαδή Επία στην παράσταση που έκαμε ο Ραδιομαραθώνιος, αρχές του Οκτώβρη. Εσυγκινήθηκα. Εν ξέρω αν είδε κανένας τα στιγμαιότυπα που εδείξαν στο ΡΙΚ. Σε μια φάση μια μιτσιά κωφάλαλη έκαμε στη νοηματική ένα τραγούδι που το ΄Παιδιά ενός κατώτερου Θεού΄. Μεν το πείτε πάρακατω αλλά.. εδάκρυσα. Το συναίσθημα που έμπαινε σε κείνο το τραγούδι που τζείνο το μωρό, ενώ εν είσιε ακούσει ποτέ τη μελωδία.. ήταν απλά κάτι μαγευτικό. Έψαξα τζαι για λινκ αλλά δυστυχώς εν ήβρα τίποτε. Επία τζαι στην παράσταση του Σεφερλή. Ο άθρωπος πρέπει να εκατάλαβε ότι για να  κόψει λίρα πρέπει νάρτει ποδά. Ντάξει εν λαλώ ήταν καλή η παράσταση αλλα είσιε φάσεις που ήταν πολλά παρατραβημένες. Τζαι εν κρίμα γιατί γενικά ήταν τζαι μεγάλης διάρκειας η παράσταση τζαι αν έκοφκε λίες πελλάρες ήταν να την απολαύσει τζαι ο κόσμος παραπάνω τζαι να ετέλειωνε τζαι σε μια πιο φυσιολογική ώρα. Επία ΤΖΑΙ στην παράσ

Επέστρεψα τζαι προς το παρόν απολαμβάνω το! Φυσικά μόνο μια εβδομάδα είμαι πίσω οπόταν περιμένω τις τάσεις φυγής μου να επιστρέψουν λίαν συντόμως. Κατά τα άλλα, άρχισα να προσέχω μια αναταραχή, ένα κατι στη Λευκωσία. Σε συγκεκριμένα παραδείγματα εν να αναφερτώ σε άλλο ποστ αλλά νομίζω κάτι άλλαξε τον τελευταίο χρόνο που λείπω. Μια τρέλλα κυριαρχεί, μια πελλάρα εξαπλώθηκε! Ο πανικός που επικρατούσε στην Αγγλία μεταφέρτηκε στο δωμάτιο μου τζαι σε μια γωνιά έσιει διαφορα πράματα που πρέπει να ξεχωρίσω. Που την άλλη, είπα ότι προς το παρόν εν θα κάμω το καθιερωμένο ξεκαθάρισμα γιατί περιμένω ήδη ακόμα 2 κούτες γεμάτες πράματα. Μέσα στους επόμενους μήνες εν να πρέπει να αλλάξω και τα χειμερινά με τα καλοκαιρινά σόου είπα να μεν κάμνω τον κόπο πολλές φορές. Μιας και πλέον είμαι άνεργη είπα να διαβάσω κανένα βιβλίο. Σήμερα που επία στον αγρότη έπιασα το ''Άντρες από τον Άρη, Γυναίκες από την Αφροδίτη''. Τώρα να δούμε τι θα δούμε. Έχω πολλά στο νου μου. Αρχισα να πανικο

τελευταίο post που τισ εστίες ο διάδρομος μας εν γεμάτος βαλίτσες, κιβώτια τζαι σκουπίθκια. Το δωμάτιο μου εν όφκερο. Εν απίθανο πόσα πράματα μπορείς να φκάλεις που μέσα σε ένα δωμάτιο έστω τόσο μιτσί όπως της Αγγλίας. Προβλέπεται δύσκολη μεταφορά στον bro και ακόμα πιο μεγάλη ταλαιπωρία στο αεροδρόμιο..! αλλά τι να πεις.. έτσι ένει. Εν ένας χρόνος σε βαλίτσες. Εν να πεθυμήσω τις συγκάτοικες.. Ήμασταν που τα λλία φλατ που τα επέναμε καλα μεταξύ μας σχετικά. Τζαι είχαμε επικοινωνία, εν ήταν η καθεμιά στο δωμάτιο της. Τζαι που την άλλη είχαμε όρια Ευτυχώς γιατί εν εσυνήθισα σε ήσυχο σπίτι. Εν να ανεβάσω κ πικσ νά δείτε τι πελλαμός γίνεται. Πάι πάι δωματιούι μου..

Έσιει τζαιρό να γράψω, εν ξέρω γιατί. Βασικά ξερω. Τις πιο ωραίες εμπνεύσεις έχω τες άμα είμαι κάπου που εν μπορώ να γράψω. H άμα εν είμαι καλά. Που τον καιρό που άνοιξα μπλογκ σκέφτουμε κάποια πράματα σε μπλογκ-μορφή. Πως να τα γράψω τζαι να φκει το αστείο κτλ. Άμα ανοίξω το dashboard φυσικά, απλά γίνεται ένα staring contest τζαι μαντέψετε ποιος νικά πάντα. Τούτος ο χρόνος τελειώνει.. Εν το συνειδητοποίησα ακόμα. Σε μια βδομάδα φέφκω που Αγγλία τζαι κάποιος άλλος εν να μινήσκει στο δωματιούι μου με τo Procrastinators Creed Poster τζαι ένα Παγκόσμιμο χάρτη πέρκι μάθω καμιά πρωτεύουσα τρομάρα μου. Τζαι εν είμαι καλα. Αλλάσουν ούλλα. Σε 2 μήνες εν να έχουμε γάμο στην οικογένεια τζαι σε 7 ένα νέο μωράκι να δώκουμε ούλλοι πάνω του. Να το πελλάνουμε τζαι τζίνο με αγάπη, να μεγαλώσει τζαι να έχει πολλές μαμάδες, παπάδες τζαι αδέρφκια, με άλλα χούγια ο καθένας τζαι άλλο είδος αγάπη να προσφέρει του μωρού. Εν που τα καλύτερα νέα που άκουσα τον τελευταίο τζαιρό! Νομίζω εν να γίνω τέλια

Απορώ τελικά τι μας φταίει. Οι μισοί μπλόγγερ γυρέφκουν το νόημα της ζωής. Τζαι οι άλλοι μισοί εκτονώνουνται. Κάθε μέρα ανακαλύπτω τζαι ένα καινούριο μπόγκ τζαι πορώνουμαι. Ενώ εν να έπρεπε να διαβάζω. Ή να ξεκινήσω επιτέλους γυμναστήριο. Ή να κάμω τζίνα ούλλα που λαλώ πάντα ότι θέλω να κάμω. Το ότι είμαι Αγγλία τζαι υποτίθεται γράφω dissertation ουσιαστικά διά μου ούλλη τη μέρα να μεν κάμνω τίποτε. Κάθουμαι στο λαπτοπ, ανακαλύπτω καινούριες ταινίες, ψευτοδκιαβάζω, βαρκούμαι, μουρμουρώ του γαλανομάτικου.. Σκέφτουμαι που ήμουν έτσι τζαιρό πέρσι. Πρωταρά, με την παρέα. Αλλά ήταν ένα εντελώς διαφορετικό version του εαυτού μου που τούτο που είμαι τωρά. Ένα πλάσμα πιο σιωπηλό, πιο κλειστό, πιο φοητσιασμένο. See, το πάθημα γίνεται μάθημα τζαι μετά που φιλίες πολύχρονες τζαι δυνατές (έτσι επίστεφκα τουλάχιστον) που εν εκαταλήξαν τζαι τόσο σπουδαία (to put it mildly) με ήντα ψυσιή να ανοίξεις τον εαυτό σου σε νέους φίλους; Άλλοι έχουν την ατυχία στον έρωτα. Εγώ έχω τον έρωτα αλλά ατύχ

Έσιει δέκα λεπτά που βλέπω το Magnolia τζαι προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται. Έλυσα στις ταινίες τις τελευταίες μέρες! Ναι, πρέπει να διαβάζω, καταλάβεται ένε; Ούφφου. Θέλω κάτι να αλλάξει.

Είσαι σε ένα [insert location a]    . Ας πούμε μπαράκι. [insert action]     Συζητάς, παιζεις επιτραπέζιο, πίνεις το long island ice tea σου με ναργιλέ (το ιδανικό). Περνά μια κοπέλα τζαι ασυναίσθητα γυρίζεις. Στα 3 δευτερόλεπτα που περνούν εγώ εσκέφτηκα πηλέ: - ''μμμ ωραίο [insert item]    σιορτ τζαι τα φλιφλό αρέσκουν μου αλλά εν μου αρέσκει πολλά η μπλούζα χμμ αμααααν εν τέλεια η τσέντα της λαλεις ναν που τον [insert location b]    ?? Μοίαζει με τζίνη την τέλεια που είδα στο [insert location c]     . Λαλείς να πάω να την πιάσω τελικά; Χμμμ'' Το γαλανομάτικο: -''Αγάπη... σταμάτα να κάμνεις σκαν!!'' Bonus: Βάλεις [insert ...] την ώρα που γράφεις ποστ. ξέρω ότι πρέπει ναν <> αντί [] αλλά τα <> εν τα κάμνει publish, αλόπως νομίζει ότι μάχουμε να το προγραμαμτίσω? wtf?

Επρόσεξα τον τελευταίο τζαιρό ότι άρκεψε να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ των δύο (τα οποία για να ξηγιούμαστε μπήκαν έτσι καθαρά για αλφαβητικούς λόγους). Πάεις κάπου τζαι αν είσαι μόνο σου κοιτάζουν σε ούλλοι με ένα περίλυπο ύφος μααααανα μου τον/την ρε τζαι εν μόνος του όπως τον κούκκουφο, όπως την καλαμιά στον κάμπο τζαι τον μοναζικό καβαλλάρη (στο sad version) 3 σε 1. Που την άλλη, αν είσαι σε σχέση θεωρείται ότι ολοκληρώθηκες σαν άτομο, εν χρειάζεσαι τίποτε άλλο πλέον τζαι αν είσουν σε ένα νησί εσύ τζαι ο έρωτας, χωρίς φαί, νερό, ίντερνετ τζαι άλλα είδη πρώτης ανάγκης πάλε εν νάσουν το πιο ευτυχισμένο άτομο EVER γιατί εν έσιει έρωτα όπως τούτον. Ως αποτέλεσμα τζαι τα άτομα που εν μόνα τους αρκέφκουν να νιώθουν ότι πρέπει να ολοκληρωθούν σαν άτομα κτλ κτλ τζαι νιώθουν άσιημα να πιένουν κάπου μόνοι τους. Μπορεί τζαι να συμβιβαστούν για να μένεν μόνοι τους με αποτέλεσμα ναν με κάποιον που εν τους κάμνει ευτυχισμένους Πρώτον: Τζαι το να είσαι μόνος σου τζαι το να είσαι ζευγάρι έ

Σοβαρά τωρά. Ψες έχασα 2 1/2 ώρες που τη ζωή μου στο σίνεπλεξ να βλέπω sex and the city 2. Τη σειρά είδα την και πρόσφατα μάλιστα. Καλογραμένη, με κάποιες φιλοσοφίες, κάποιες υπερβολές τζαι σίουρα με βάση κάποια άλλα πρότυπα που τα Κυπριακά. Είχα δει τζαι την πρώτη ταινία όταν είχε φκεί πριν να δω τις σειρές. Αλλά ΤΟΥΤΟ; οι οι οι!! Εν είσιε υπόθεση -not figuratively speaking-, εν είσιε κανένα που τα στοιχεία της σειράς. Ασπούμε τζαι στη σειρά ήταν βασικότατο στοιχείο η μόδα αλλά ας μιλήσει μια που γυρίζει μες το σπίτι με το πράσινο το σμαραγδί το φόρεμα με τον νούρο μες το σπίτι τζαι το δωδεκάποντο. Κατά δεύτερον- έν είσιε σεξ. Εχτός στην αρχή τζαι στο τέλος. Τρίτον - εν είσιε σίτυ Τέταρτον -εν είσιε υπόθεση (τωρά μεταφορικά). And on a final note- ενώ το ένα καλό στοιχείο της ταινίας ήταν να δείχνει τα τοπία, εν εκατάλαβα το πόιντ της σκηνής μες την αγορά με τη Σαμάνθα να φωνάζει ότι γαμιέται pardon my french. Ε ε; Διαφωνώ με το ρόλο της γυναίκας σε τόσο βαθιά ισλαμικές χώρ

Έσιει πολλή τζαιρό να γράψω δαμέσα, πηλέ μου επέρασε ένας μήνας. Στο διάστημα τούτο εμεσολαβήσαν εξετάσεις, Ισπανία (τούτο τζι αν εν μεγάλο ποστ αλλά συνοψίζεται στο ότι θέλω να μετακομίσω Βαρκελώνη), ξεκαθάρισμα παλιών λογαριασμών. Προς το παρόν όμως είμαι Κύπρο, με την φάουσα πυρά, κολωμένο ίντερνετ, ένα λαπτοπ που μάσιεται να πεθάνει και όλα αυτά εν μέσω προσπάθειας για μάζεμα υλικού για το dissertation. Ακόμα εν το πιστέφκω ότι σε λίους μήνες εν να είμαι Κύπρο τζαι εν ξέρω αν είμαι έτοιμη αλλά κάθε πράμα στην ώρα του i guess. Προς το παρόν προγραματίζουμαι για μάζεμα υλικού τζαι ήβρα κάτι πολλά ενδιαφέρον το οποίο εν να μοιραστώ μαζί σας λίαν συντόμως. Η συγκάτοικος μου που την Αγγλία στέλλει μου πελεκάνους που το fb τζαι η μάμα μου παίζει να έκαμε επιχείρηση google, δηλαδή έσουσε λίο το μάους, εθυμήθηκε ότι εν ξέρει που κομπιούτερ τζαι επαρέτησε. Φυσικά άμα την πάρεις στο γούγλη τζαι γυρίσεις της το στα ελληνικά ξέρει να το χρησιμοποιά. Στο τσακίρ κέφι τζαι μετά που μια ώρα οδηγ

Νομίζω ότι όλοι at one point or another αποφασίσαμε ότι προοριζόμαστε για κάτι μεγάλο. Όι απαραίτητα πιστέφκοντας ότι ούλλι οι υπόλοιποι εν άχρηστοι ή πιο ηλίθιοι που εμας, αλλά ότι σε κάποια φάση στη ζωή μας θα ερχόταν αυτή η μεγάλη ευκαιρία. Τζίνη που ήταν να μας αλλάξει τη ζωή, να κάμει τη μεγάλη διαφορά τζαι να καθορίσει όλη την υπόλοιπη εξέλιξη μας. Για κάποιους τούτη η ευκαιρία εν στο μεγάλο έρωτα, με προορισμό την τέλεια οικογενειακή ευτυχία, την επιβεβαίωση ότι είσαι γεννημένη για να γίνεις η τέλεια μάνα ή παπάς. Για καποιους άλλους εν επαγγελματικό το ζήτημα. (Νομίζω ότι ένα 99% στην Κύπρο αναγνωρίζουν πόσο σημαντική είναι η οικογένεια τζαι εν θα ηθέλαν να ανεβούν επαγγελματικά χωρίς ναν οκ με τους δικούς τους αθρώπους, αλλά τούτο μπορεί να σημαίνει τζαι την οικογένεια που έσιεις ήδη τζαι όι απαραίτητα τζίνη που εν να αποκτήσεις. After all, εν θέλουν ούλλοι οι αθρωποι να παντρεφτούν τζαι εν δικαίωμα τους τούτο). Σπουδάζεις λοιπόν τζαι έσιεις την εντύπωση ότι κατα τη διάρκε

Πρώτα τα κακά, μετά τα καλά? Καλά εν να τα κάμω μιξ όπως μου έρκουνται (επεθύμησα σουβλάκια..) Θυμώνω με τον εαυτό μου επειδή εν μπορώ να πιεστώ να θκιαβάσω. Πάλε εν επρογραματίστηκα..  Εβαρέθηκα το τζαι ζηλεφκω τζείνους που κάμνουν πτυχείο αντί μάστερ τζαι περνούν ζωή χαρισάμενη ποδά. Που την άλλη σιέρουμαι επειδή του χρόνου οι γονιοί μου εν να μόνο γονιοί μου τζαι όι γονιοί τζαι τράπεζα μαζί. Νιώθω περήφανη που σήμερα εκατάφερα τζαι έκαμα κόψιμο :) Έπιασα τους ούλλους σβάρνα τζαι εκούρεψα τον Ν, τον Π. τζαι την Κ., τη φράντζα της Π. τζαι τη δική μου. Της Κ. εν σγουρό το μαλλί της οπόταν εν είχα πολλύ άγχος γιατι σε σγουρό εν φαίνουνται πολλά οι ατέλειες. Πλας, εξανακούρεψα μακρύ μαλλί. Για τα κοντά των αγοριών είμουν κάπως αγχωμένη . Του Π εφκήκε λίο πιο κοντό απ'ότι ήθελε (ελαλούσε μου κόψε τζιάλλο κόψε τζιάλλο τζαι έτα ούλλα τζαμε). Πάει του παραπάνω όμως νομίζω. Του Ν. μια χαρά. Απογοητεύτηκα λίο που εν εδέχτηκε το γαλανομάτικο να τον κουρέψω πριν να φύει την Κυριακή

Ξύπνημα κατά το μεσημέρι Λεωφορείο για μάθημα-γαμώτο ενόμιζα ότι είχα μάθημα 3-5 ενώ εν 4-6 που έχω τελικα. Βιβλιοθήκη για τα βιβλία του essay που πρέπει να γραφτεί ως τη Δευτέρα. Μάθημα-βαρετό όπως πάντα. Τέσκο Σπίτι, φορώ φόρμες πάω γυμναστήριο για induction. Επιστροφή στο σπίτι, βάλλω φαί στο φούρνο. Μια μέρα όπως όλες τις άλλες. Αλλά διαφορετική. Εχτές επίαν τέσσερις ψυχές. Ένα αγέννητο μωρό τζαι τρεις μεγάλοι. Το έγκλημα για κάποιους ήταν το ότι επήαν δουλειά. Ένα που τα πιο αυτονόητα, καθημερινά, απλά πράματα. Σημερα εν μια διαφορετική ημέρα. Εχτές επεθάναν τέσσερα πλάσματα. Όποιος τζι'αν φταίει κανένας εν θα οδηγηθεί στη δικαιοσύνη. Ένας Αλέξης, ένα μωρό 15 χρονών Αφγανός περιμένουν στην άλλη πλευρά ακόμα. Αλλά ο κόσμος ξιχάννει. Επανάσταση ωσπου να βολεφτείς τζαι εσύ τζαι εγώ τζαι ούλλοι μας.  Τζαι μετά αμνησία. Αν τζαι σπουδάζω κάτι σχετικό με πολιτικά εν είμαι κομματοποιημένη. Το θέμα ένε να βρεις ποιός εν να σε βολέψει. Το θέμα ένει να κρίνεις ποιος εν να β

Πιστέφκει κανένας στο κάρμα..? Τελικά ότι διούμε πιάνουμε ή εν απλά θέμα τύχης ποιος την παθαίνει τζαι ποιος καλοπερνά?

Αποφάσισα ότι εν πάω καλά. Αλήθκεια ΕΝ πάω καλά! Εψές έβλεπα όνειρο ότι είμασταν θάλασσα. Εγώ, κάποια μέλη της ευρύτερης οικογένειες και οι πρωταγωνιστές του ονείρου. Βασικά είδα ότι ήταν ο σύζυγος, μια πρώην σύζυγος τζαι μια νυν τζαι εγώ. Οι άλλοι ήταν πιο πάνω δίπλα που το κύμα αλλά είσιε ένα σπιτούι πιο κάτω που ήταν για τα σκυλάκια. Στην αρχή στο να κολυμπήσω είσιε μια φάλαινα σόου εν έπρεπε να πάμε πολλά μέσα για να μεν μας φάει. Μετά ανακαλύψαμε ότι η μια σύζυγος, νομίζω η νυν ήταν τσας ψυχοπαθείς τζαι εμασιετουν να δηλητηριάσει τα σκυλάκια (πριν να μας ποτίσει ούλλους λανέιτ). Εμαχούμασταν με την άλλη σύζυγο να κλείσουμε τις πόρτες για να μεν μπει η σάικο σύζυγος μέσα.  Είσιε πολύ action. Αφού να φανταστείτε εκτύπησε το ξυπνητήρι τζαι στο να σηκωστώ εν εμπορούσα να ταράκσω που την ακινησία. Εχτός που ημουν κουρασμένη πρέπει όπως έππεσα να έμεινα. Ντάξει ένα όνειρο μπορεί να κρατήσει μόνο κάτι δευτερόλεπτα άσχετο πόσες ώρες νομίζουμε εμείς ότι πάει. ΑΛΛΑ αποδεικνύει ότι εν π

Εν μια που τούτες τις μέρες.. Ή μάλλον εβδομάδες. Που την ημέρα που ήρτα Κύπρο, μαθαίνω κουβέντες, Γίνουντες διάφορα. Άλλοι τσακώνουνται, άλλοι χωρίζουν, άλλοι λαλούν κουβέντες.. Εκουράστηκα. Θέλω να πάω πίσω που εν με ξέρει κανένας. Άρκεψα θυμωμένο ποστ εχτές τζαι εν το εδημοσίεψα. Μετά έπιασε με μια απάθεια του άλλου κόσμου! εβαρέθηκα να είμαι μες τη μέση σόου άρκεψα τζαι γω να κάμνω τούτο που κάμνω καλύτερα. Να μπαίνω σε είμαι γάρος mode και ας τα βρουν μόνοι τους. Έχω μια φάουσα δουλειές να κάμω αύριο. Όπου να'σαι έφυα. Εχτές ελαλούσα να φύω τζαι να μεν ξανάρτω. Αλλά ξέρω ότι εν να πεθυμήσω τούτη τη χώρα τζι ας αντρέπουμε μερικές φορές που συγκαταλέγουμαι στους πολίτες τούτης της εθνικότητας. Έχουμε πολλά καλά αλλά νομίζουμε ότι εν αναφαίρετο δικαίωμα μας να κουτσομπολέφκουμε τζαι να φυτρώνουμαι τζαμαί που εν μας σπέρνουν τζαι τούτο σπάζει μου την. Εν για τούτο που τζαι Αγγλία που είμαστε μια φάουσα διατηρώ low profile. Προτιμώ να μεν με ξέρει κανένας παρά να με βάλλει ο κα

- Κωλομένο Internet - Εθνικές γιορτές με τις οποίες εν ασχολείται κανένας - Το Jumbo γεμάτο (εν επία αλλά είμαι 100% σίουρη) - Δουλειά μέχρι τελικής πτώσεως (ναι κατα βάθος απολαμβάνω το αλλά πάλε) - Φάουσα συγγενείς - Κρυαδούα πρωί, ψήνεσαι μεσημέρι, ψόφος τη νύχτα - Μη ενασχόληση με fb γιατί εν κάθεσαι σπίτι .......... ...... .... I Heart Cyprus:) :) Καλό Πάσχα everyone!

Επία εχτές στη Θεία μου να πιάσω κάτι. Έχει σπίτι στο Wood Green. 75-80 χρονών, έφιε κάποια χρόνια μετά την εισβολή να κάμει μια καλύτερη ζωή με το Θείο μου. Εν ποτζείνες τις μαυροφορεμένες αλλά αξιολάτρευτες γιαγιούλες. Μπαίνω μέσα και πάμε στην κουζίνα, κάμνω το νέσκαφε μου και καθούμαστε να κόψουμε λίες κουβέντες. - Να σου βράζω μια ελιοπιττούα; - Οι θεία εν πεινώ έφαα στο τρένο. Βράζει την ελιοπιττούα, κόφκει μου τζαι ένα κομμάτι κέικ ννααα (με το συμπάθκιο). Τρώω το μισό το κέικ. -Την ελιοπιττούα εν θα την φάεις; -Εν θέλω θεία επειδή έφαα και στο τρένο, αν ένει εν να την φάω μετά. Πάμε στο σαλόνι γιατί ήταν να αρχίσει το έργο της. Στο πρώτο διάλειμμα σηκωνεται και φέρνει φρούτα. Τι να πεις; Τρώεις και σκάζεις! Εν τόσων χρονών, αν δεν φάεις μπορεί και να την προσβάλεις. Μπαταρία εν είχα στο mob. Στην επιστροφή άρκεψα μέσα στο tube και το τρένο να παρατηρώ τους αθρώπους. Μέσα στο tube εν ήταν πατάς με πατώ σε αλλά σε ούλλες σχεδόν τις θέσεις κάποιος εκάθετουν και είχε και μερικούς

Τις τελευταίες μέρες βαρκούμαι! Και άμα βαρκούμαι... βλέπω σειρές! Ε λοιπόν έκατσα και γω ιμισιη μου να δω τους 31 δρόμους!! Τι πελλαρα θεε μου!! Βασικα εκατσα είδα τα και τα 12 επεισόδεια να την πω την αμαρτία μου! Τι ερμηνείες! Τι σκηνικά! Τι υπόθεση! Να πω την αλήθκεια το μόνο που άξιζε ήταν οι 2 οι τύποι που όπυ τη μαλακία κάμνουν την! Με κείνους εγέλασα κάμποσο, εθυμήσαν μου τα αδερφάκια της Έλι sto Ice Age το δεύτερο! Ναι είμαι μανιακή με της ταινίες της pixar! Καλα γίνεται να γυρίζεις σειρά στη Νέα Υόρκη και να μεν δείχνεις παραπάνω τοπία? Γίνεται να πάεις Νέα Υόρκη, να έχεις μια σβηστή ξαδέρφη που να σε στέλνει σε ένα τύπο που πάει να σε βιάσει, κλέφκει σου τα λεφτά κτλ κτλ? 2 Έλληνες μιλούν μεταξύ τους αγγλικα κτλ κτλ? Αλλά το καλύτερο? Η pshyco πρώην μπαίνει στη σκηνή και πάντα μα ΠΑΝΤΑ παίζει το τραγούδι που παίζει και στην ταινία του κόμη δράκουλα? Όι εν είμαι σίουρη αν εν το ίδιο αλλά αν δεν ένει που τον κόμη δράκουλα εν που παρόμια ταινία με ζόμπι, βρυκόλακες κτλ!

Βασικά εξεκίνησα τούτο το blog χωρις να ξέρω ιδιαίτερα τι εν να το κάμω. Εβάφτισα το, εστόλισα το και τωρά απλά έμεινε μου να αρκεψω να το χρησιμοποιώ κιόλας. Εν ο φόος μου ότι κάποιος που ξέρω εν να μάθει ότι εν δικό μου και μετά.. ε εν να έσιει λογοκρισία. όι που κείνο το άτομο αλλά που μένα. Μόνο τό γαλανοματούι ξέρει για την ύπαρξη του και αν και ποτέ του εν ασχολήθηκε με blog και ούτε τα θεωρεί ιδιαίτερα χρήσιμα καταλαβαίνει την ανάγκη μου και δια μου space να γράφω τις πελλάρες μου! Anw αφού εμπήκαμε στο χορό εν να χορέψουμε ένε? Τι πρέπει να ξέρετε για μένα? Είμαι με τις ώρες μου βασικά, μπορεί να γνωρίσω κόσμο και να είμαι Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ και την άλλη μέρα είμαι στη γωνιά μου! Είμαι λλίο σάικο. Τσάς. Τοοοοσο λλίο όσο πατά η κάττα και τα τρία της καττούθκια που εν που ένα άλλο χρώμα το καθ' ένα! (άσχετο ξέρω το ) Α το άλλο είπα σας το? Ναι σύρνω άσχετα όποτε μου έρτει, ακόμα και στις πιο άσχετες στιγμές! Ούλλα τα καλά δηλαδή! Έχω και ένα καλό! Που εν είμαι σίουρη πόσο καλό ένει

Ας κατέβουμε τώρα γρήγορα με το αεροπλάνο προς το ποτάμι. Μόλις φτάσουμε πολύ κοντά, θα δούμε ότι πρόκειτε για αληθινό ποτάμι, με νερά που παφλάζουν όπως στη θάλασσα. Φυσάει ένας δυνατός άνεμος, τα κύματα αφρίζουν. Κοίτα προσεκτικά τα εκατομμύρια λευκές, αστραφτερές φυσαλίδες που δημιουργούνται με το πρώτο κύμα και μετά χάνονται. Ξανά και ξανά καινούριες φυσαλίδες εμφανίζονται στην κορυφή του κύματος, για να εξαφανιστούν και πάλι μαζί του. Αναδύονται στη ράχη του κύματος μόνο για μια στιγμή και μετά βουλιάζουν πάλι και χάνονται. ο καθένας από μας δεν είναι παρά ένα μικρό φεγγοβόλημα, μια μικροσκοπική σταγονίτσα πάνω στα κύματα του χρόνου, που κατευθύνονται προς το αβέβαιο, ομιχλώδες μέλλον. Αναδυόμαστε, κοιτάμε γύρω μας, ακι πριν καλά καλά το καταλάβουμε έχουμε πάλι εξαφανιστεί. Δε φαινόμαστε σχεδόν καθόλου σε αυτό το μέγάλο ποτάμι του χρόνου. Νέες σταγόνες εμφανίζονται διαρκώς στην επιφάνεια. Και αυτό που ονομάζουμε ''πεπρωμένο'' δεν είναι τίποτ' άλλο παρά ο αγώνας