Καλά καλά μιξ

Πρώτα τα κακά, μετά τα καλά? Καλά εν να τα κάμω μιξ όπως μου έρκουνται (επεθύμησα σουβλάκια..)

Θυμώνω με τον εαυτό μου επειδή εν μπορώ να πιεστώ να θκιαβάσω. Πάλε εν επρογραματίστηκα.. Εβαρέθηκα το τζαι ζηλεφκω τζείνους που κάμνουν πτυχείο αντί μάστερ τζαι περνούν ζωή χαρισάμενη ποδά. Που την άλλη σιέρουμαι επειδή του χρόνου οι γονιοί μου εν να μόνο γονιοί μου τζαι όι γονιοί τζαι τράπεζα μαζί.

Νιώθω περήφανη που σήμερα εκατάφερα τζαι έκαμα κόψιμο :) Έπιασα τους ούλλους σβάρνα τζαι εκούρεψα τον Ν, τον Π. τζαι την Κ., τη φράντζα της Π. τζαι τη δική μου. Της Κ. εν σγουρό το μαλλί της οπόταν εν είχα πολλύ άγχος γιατι σε σγουρό εν φαίνουνται πολλά οι ατέλειες. Πλας, εξανακούρεψα μακρύ μαλλί. Για τα κοντά των αγοριών είμουν κάπως αγχωμένη. Του Π εφκήκε λίο πιο κοντό απ'ότι ήθελε (ελαλούσε μου κόψε τζιάλλο κόψε τζιάλλο τζαι έτα ούλλα τζαμε). Πάει του παραπάνω όμως νομίζω. Του Ν. μια χαρά. Απογοητεύτηκα λίο που εν εδέχτηκε το γαλανομάτικο να τον κουρέψω πριν να φύει την Κυριακή τζαι επίε εκουρεφτηκε αλλού. Αλλά εν του τα εκάμαν πολλα καλά τζαι μπορώ να τον περιπέζω/ αστιέφκω λίο γι' αυτό συγχωρώ του το :)

Είπα το τζαι της μαμ οτι αν σε 5 χρόνια εν είμαι χάππυ με τη δουλειά που εν να έχω εν να πάω να δουλέψω μαζί της στο κομμωτήριο. Η αλήθκεια ένει ότι λατρεύκω τούτη τη δουλειά τζιας παραπονιούμε ούλλη μέρα άμα είμαι Κύπρο τζαι ξυπνώ νωρίς να πάω 12ωρο τριφτή. Αν δεν ήταν οι ώρες όπως ένει σε τούτη τη δουλειά μπορεί τζαι να μεν το σκέφτουμουν τόσο πολλά. Θωρώ τη μαμ όπως πως ένει δυαλυμένη στα 45 της. Φοούμαι όμως ότι εν να τους απογοητεύσω αν παρετηθώ που τούτα ούλλα που εσπούδαζα. Ανυπομονώ να ανοίξει το καινούριο κομμωτήριο.  Τζαι νομίζω ότι είχα λάθος που ελαλούσα ότι εν είχα ταλέντο σε τίποτε. Απλά τόσο τζαιρό εθεωρούσα το δεδομένο το ότι πιάνουν τα σιέρκα μου σε έτσι πράματα..

Εν μου αρέσκει να έχω φοβίες. Έγραψα ποστ τζαι εμείναν στα draft γιατί τάχα μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει πρόσωπα τζαι καταστάσεις. Ασπούμε πόσο τσάνς έσιει; Λυπούμαι που νιώθω ότι εν μπορώ να εμπιστεφτώ σχεδόν κανένα πιον. Νιώθω κρίμα (pathetic) γιατί το να είσαι μόνος σου, έστω σχεδόν μόνος σου εν που τα σιειρότερα πράματα που μπορούν να γίνουν πιστέφκω. Αρέσκει μου που μέσα στα μπλογκς έσιει που εν παρέες, έσιει που κάμνουν κόμεντς ο ένας του άλλου σε τέλια φιλικό επίπεδο ακόμα τζαι αν δεν τον είδαν ποτέ που κοντά. Μερικές φορές ξέρεις καλύτερα κάποιον άμα θκιαβάζεις το μπλόγκ του απ'ότι να κάθεσαι στο δίπλα γραφείο που τζείνον 20 χρόνια.   

Κάμνω follow μια ΦΑΟΥΣΑ μπλογκς, κάποια για χρόνια τζι ας μεν έβαλα ποτέ ένα κόμεντ σε κάποια. Όσο διαστροφικό τζι αν ακούεται νιωθω ότι γνωρίζω κόσμο. Όι στο χαίρω πολύ αλλά στο εσωτερικό. Άσχετο αν δεν τους αφήνω να με δουν τζίνοι. Ναι, είμαι σάικο. Μπαίνω στο google reader τζαι 4 στα 5 μπλόγκς ξέρω ποιος γράφει το πόστ διαβάζοντας την πρώτη γραμμή πριν να δω τον συγγραφέα.

Αλήθκεια εν ξέρω γιατί τα έγραψα τούτα ούλλα. Σκέφτουμαι πολλά, λαλώ λία γενικώς τζαι πρέπει να έχω πολλά καλή διάθεση να ανοιχτώ σε κάποιον. Νιώθω damaged λόγω προηγούμενων καταστάσεων τζαι τα πράματα που είδα τζαι έμαθα τον τελευταίο χρόνο στην Αγγλία με τόσους Έλληνες τζαι Κυπραίους δαμέσα απλά κάμνουν με να σκέφτουμε αν η μαλακία τζαι το κέρατο τελικά εν φυσιολογικό πράμα τζαι είμαι εγώ η συντηρητική. Θέλω να μπορέσω να εμπιστεφτώ ξανά (κάποιον άλλο εχτός που το γαλανομάτικο).

Εγόρασα ένα τέλειο βιβλίο σήμερα γεμάτο μυστικά. Αλήθκεια, ένε μεταφορικά που το λαλώ. Ονομάζεται postsecret τζαι εν αθρώποι που ούλλο τον κόσμο που στέλνουν τα μυστικά τους τζαι δημοσιέφκουνται- ανώνυμα συνήθως. Διαβάζοντας τα που τη μια καταλαβαίνεις πόσο μικρός είσαι σε τούτο τον κόσμο τζαι πόσα πράματα εμπορούσαν να διαφορετικά στη ζωή σου. Που την άλλη.. εν νιώθεις τόσο μόνος σου αφού μερικές φορές συνηδειτοποιάς ότι εβράθηκες τζαι εσύ στη θέση τζείνου που έστειλε postcard. Μερικά δείγματά πιο κάτω τζαι δαμε

Πραγματικά εν που τα πιο ενδιαφέρον πράματα που εθκιάβασα. Μπορείς να διαβάσεις ότι πιο παράξενο, για σεξ, για τη ζωή, για αγάπη, μίσος, φιλία.. Τζαι εν ποστάρουνται καν ούλλα. Κάποια εν έργα τέχνης.

Τελευταίο φακτ για σήμερα;

Είχα πάντα την εντύπωση ότι άμα κάμνω καπήρα με χαμ είσιε παράξενη γευση το χαμ. Τελικά εν το ψωμί άμα μπει στη τοστιέρα τζαι μετά βάλεις βούτυρο πουπάνω!

χαχαχαχα μόνο εγώ! Τούτη η ανακάλυψη απλά επιβεβαίωσε το πόσο πολλά εν πάω καλά! But i think i'm fine with it...:)

Υ.Γ.1  Ο καναπές ένε τζιαμέ χωρίς λογο ντα; :p

Υ.Γ.2 Τα :) εν με bold επειδή μερικές φορές εν πιο σημαντικά τζαι που τα ρήματα, τζαι που τα συναισθήματα τζαι που τις κουβέντες.. Θυμήθου να χαμογελάς αύριο ντα; :)