ta psixopafta m vs everyday shit

Επέστρεψα τζαι προς το παρόν απολαμβάνω το! Φυσικά μόνο μια εβδομάδα είμαι πίσω οπόταν περιμένω τις τάσεις φυγής μου να επιστρέψουν λίαν συντόμως. Κατά τα άλλα, άρχισα να προσέχω μια αναταραχή, ένα κατι στη Λευκωσία. Σε συγκεκριμένα παραδείγματα εν να αναφερτώ σε άλλο ποστ αλλά νομίζω κάτι άλλαξε τον τελευταίο χρόνο που λείπω. Μια τρέλλα κυριαρχεί, μια πελλάρα εξαπλώθηκε! Ο πανικός που επικρατούσε στην Αγγλία μεταφέρτηκε στο δωμάτιο μου τζαι σε μια γωνιά έσιει διαφορα πράματα που πρέπει να ξεχωρίσω. Που την άλλη, είπα ότι προς το παρόν εν θα κάμω το καθιερωμένο ξεκαθάρισμα γιατί περιμένω ήδη ακόμα 2 κούτες γεμάτες πράματα. Μέσα στους επόμενους μήνες εν να πρέπει να αλλάξω και τα χειμερινά με τα καλοκαιρινά σόου είπα να μεν κάμνω τον κόπο πολλές φορές. Μιας και πλέον είμαι άνεργη είπα να διαβάσω κανένα βιβλίο. Σήμερα που επία στον αγρότη έπιασα το ''Άντρες από τον Άρη, Γυναίκες από την Αφροδίτη''. Τώρα να δούμε τι θα δούμε. Έχω πολλά στο νου μου. Αρχισα να πανικο

τελευταίο post που τισ εστίες ο διάδρομος μας εν γεμάτος βαλίτσες, κιβώτια τζαι σκουπίθκια. Το δωμάτιο μου εν όφκερο. Εν απίθανο πόσα πράματα μπορείς να φκάλεις που μέσα σε ένα δωμάτιο έστω τόσο μιτσί όπως της Αγγλίας. Προβλέπεται δύσκολη μεταφορά στον bro και ακόμα πιο μεγάλη ταλαιπωρία στο αεροδρόμιο..! αλλά τι να πεις.. έτσι ένει. Εν ένας χρόνος σε βαλίτσες. Εν να πεθυμήσω τις συγκάτοικες.. Ήμασταν που τα λλία φλατ που τα επέναμε καλα μεταξύ μας σχετικά. Τζαι είχαμε επικοινωνία, εν ήταν η καθεμιά στο δωμάτιο της. Τζαι που την άλλη είχαμε όρια Ευτυχώς γιατί εν εσυνήθισα σε ήσυχο σπίτι. Εν να ανεβάσω κ πικσ νά δείτε τι πελλαμός γίνεται. Πάι πάι δωματιούι μου..

Έσιει τζαιρό να γράψω, εν ξέρω γιατί. Βασικά ξερω. Τις πιο ωραίες εμπνεύσεις έχω τες άμα είμαι κάπου που εν μπορώ να γράψω. H άμα εν είμαι καλά. Που τον καιρό που άνοιξα μπλογκ σκέφτουμε κάποια πράματα σε μπλογκ-μορφή. Πως να τα γράψω τζαι να φκει το αστείο κτλ. Άμα ανοίξω το dashboard φυσικά, απλά γίνεται ένα staring contest τζαι μαντέψετε ποιος νικά πάντα. Τούτος ο χρόνος τελειώνει.. Εν το συνειδητοποίησα ακόμα. Σε μια βδομάδα φέφκω που Αγγλία τζαι κάποιος άλλος εν να μινήσκει στο δωματιούι μου με τo Procrastinators Creed Poster τζαι ένα Παγκόσμιμο χάρτη πέρκι μάθω καμιά πρωτεύουσα τρομάρα μου. Τζαι εν είμαι καλα. Αλλάσουν ούλλα. Σε 2 μήνες εν να έχουμε γάμο στην οικογένεια τζαι σε 7 ένα νέο μωράκι να δώκουμε ούλλοι πάνω του. Να το πελλάνουμε τζαι τζίνο με αγάπη, να μεγαλώσει τζαι να έχει πολλές μαμάδες, παπάδες τζαι αδέρφκια, με άλλα χούγια ο καθένας τζαι άλλο είδος αγάπη να προσφέρει του μωρού. Εν που τα καλύτερα νέα που άκουσα τον τελευταίο τζαιρό! Νομίζω εν να γίνω τέλια