Διαδρομές
Επία εχτές στη Θεία μου να πιάσω κάτι. Έχει σπίτι στο Wood Green. 75-80 χρονών, έφιε κάποια χρόνια μετά την εισβολή να κάμει μια καλύτερη ζωή με το Θείο μου. Εν ποτζείνες τις μαυροφορεμένες αλλά αξιολάτρευτες γιαγιούλες. Μπαίνω μέσα και πάμε στην κουζίνα, κάμνω το νέσκαφε μου και καθούμαστε να κόψουμε λίες κουβέντες.
- Να σου βράζω μια ελιοπιττούα;
- Οι θεία εν πεινώ έφαα στο τρένο.
Βράζει την ελιοπιττούα, κόφκει μου τζαι ένα κομμάτι κέικ ννααα (με το συμπάθκιο). Τρώω το μισό το κέικ.
-Την ελιοπιττούα εν θα την φάεις;
-Εν θέλω θεία επειδή έφαα και στο τρένο, αν ένει εν να την φάω μετά.
Πάμε στο σαλόνι γιατί ήταν να αρχίσει το έργο της. Στο πρώτο διάλειμμα σηκωνεται και φέρνει φρούτα.
Τι να πεις; Τρώεις και σκάζεις! Εν τόσων χρονών, αν δεν φάεις μπορεί και να την προσβάλεις.
Μπαταρία εν είχα στο mob. Στην επιστροφή άρκεψα μέσα στο tube και το τρένο να παρατηρώ τους αθρώπους. Μέσα στο tube εν ήταν πατάς με πατώ σε αλλά σε ούλλες σχεδόν τις θέσεις κάποιος εκάθετουν και είχε και μερικούς που εστέκουνταν, είτε για να μεν αφήσουν τη βαλίτσα τους μόνη της είτε επειδή μόνο 2-3 στάσεις είχαν να κάμουν. Στα δύο τρίτα του βαγονιού που ήμουν εγώ μόνο 1-2 εχτός που εμένα εκειτάζαν τι εγίνετουν γυρό τους. Ένας άλλος ήταν στην άκρη τζαι ετζοιμάτουν. Ένας ήταν σε βαθιές σκέψεις, εφαίνετουν πολλά μαραζωμένος τζαι επρόσεξα ότι το πρόσωπο του ήταν ούλλο ουλές. Οι υπόλοιποι εθκιαβάζαν εφημερίδες ή βιβλία, ακούαν μουσική, εθωρούσαν χαμέ με απαθές βλέμματα η ετσιμπούσαν φαί ή νερό που μέσα στη τσέντα τους. Ο καθένας στον κόσμο τους.. Γενικά πάντα παρατηρώ τζαι μερικες φορές άμα σε δει τζαι κανένας ότι κοιτάζεις, θωρείς τον που παραξενέφκεται τζαι λίο σαν να μεν ξέρει τι να κάμει.
Εκοίταζα τζαι λίο μες το τρένο αλλά ήμουν πιο χαλαρή όσο εκόντεφκα σπίτι. Ένας τύπος δίπλα μου έβλεπε ταινία τζαι εγελούσε, άλλοι ηταν τέλια προσηλωμένοι, άλλοι πιο χαλαροί. Μετέπειτα έκαμα 2 σκέψεις, η μια που τες 2 τζαι θεωρία..
Η πρώτη ότι για τη διαδρομή που Λονδίνο σπίτι κάμνω πάντα κάποιες ίδιες σκέψεις. Στην αρχή βλέπω το ASDA τζαι σκέφτουμε αν εν τζείνο που εν κοντά στον αρφό μου. Έψαξα το όμως τζαι η στάση δίπλα εν η Clapham Junction ενώ τζείνο κοντά στο bro εν άλλη η στάση τζαι εν σε άλλη γραμμή. Μετά θωρώ τα νεκροταφεία των εγκλέζων τζαι σκέφτουμαι ότι σάννα τζαι εν πιο μελαγχολικά που τα δικά μας. Κάμνει μου εντύπωση ότι ένε όπως εμάς που ο καθένας έσιει τον τόπο του, το κομμάτι του τζαι εν καθαρά διαχωρισμένο. Στα Αγγλικά εν απλά οι ταφόπλακες, έσιει ούλλο δέντρα γυρό γυρό τζαι γενικά εν πιο creepy. Μετά μάχουμε να φκάλω τα στέγες των σπιθκιών με τα σύννεφα πουπάνω αλλά ποττέ εν τα καταφέρνω.
Η δεύτερη εν ότι τούτο που ζούμε τελικά εν όπως το τρένο. Εν μια διαδρομή. Μερικές φορές είσαι ο οδηγός αλλά έσιει τζαι άλλες που εσύ τζιμάσαι τζαι παίρνει σε. Αθρώποι μπαίνουν τζαι φκαίνουν σε διάφορα βαγόνια τζαι μπορεί ανα πάσα στιγμή αν γίνει κάτι σε δίπλα βαγόνι τζαι να μεν πάρεις είδηση. Άλλοι αθρώποι φκαίνουν τζαι αφήνουν κάτι δικο τους μέσα. Άλλοι απλά μια εντύπωση, άλλοι ξιχάνουν την εφημερίδα τους, άλλοι ποτζιμουνται τζαι μινήσκουν παραπάνω απ' ότι θέλουν. Άλλους θκιώχνει τους ο ελεγχτής αν καταλάβει ότι έν έχουν εισητήριο σόου εν πρέπει ναν μέσα. Άλλους παρακαλάς τους να μείνουν αλλά εν η στάση τους τζαι έσιει ένα άλλο τρένο που τους περιμένει, το τελευταίο τζαι εν μπορούν να κάμουν διαφορετικά. Τζαι έσιει τζαι μερικες περιπτώσεις που μινήσκουν ώσπου να φτάσει το τρένο στο τέρμα της διαδρομής μαζί σου. Εσύ πιένεις που βαγόνι σε βαγόνι. Μερικές φορές επιστρέφεις στα παλιά βαγόνια να δεις πιους έσιει μέσα τζαι εν βρίσκεις κανένα ή εν απορροφημένοι ή θυμωμένοι με τα δικά τους τζίνη την ώρα οπόταν εν σου διούν σημασία. Έσιει τζαι φορές όμως που εν άτομα που νιώθεις πως ούτε πως επέρασε πόσο τζαιρός που εν εκάτσετε δίπλα δίπλα στις θέσεις. Έσιει τζαι μερικούς που φέφκουν μόνο τζαι μόνο για να ξαναμπούν στην επόμενη στάση.
Μια διαδρομή. Μια διαδρομή για να αγαπήσεις, να πληγωθείς, να πληγώσεις, να πελλαρίσεις, να δημιουργήσεις. Μια διαδρομή να κάμεις ούλλα όσα θέλεις. Να οδηγήσεις το τρένο, να βάλεις μέσα αθρώπους, να σε πληγώσουν ή να σου αποδείζουν ότι εν θα σε πληγώσουν τζαι ως πάρακατω. Μπαίνουν φκαίνουν.
Μια διαδρομή. Οδηγάς ή τελικά πάει όπου θέλει;
Τζαι τελικά.. πάεις πάνω κάτω μέσα στο τρένο; ή απλά κάθεσαι τζαι απολαμβάνεις τη διαδρομή;
Comments
Post a Comment