Content
Έσιει τζαιρό να γράψω, εν ξέρω γιατί. Βασικά ξερω. Τις πιο ωραίες εμπνεύσεις έχω τες άμα είμαι κάπου που εν μπορώ να γράψω. H άμα εν είμαι καλά.
Που τον καιρό που άνοιξα μπλογκ σκέφτουμε κάποια πράματα σε μπλογκ-μορφή. Πως να τα γράψω τζαι να φκει το αστείο κτλ. Άμα ανοίξω το dashboard φυσικά, απλά γίνεται ένα staring contest τζαι μαντέψετε ποιος νικά πάντα.
Τούτος ο χρόνος τελειώνει.. Εν το συνειδητοποίησα ακόμα. Σε μια βδομάδα φέφκω που Αγγλία τζαι κάποιος άλλος εν να μινήσκει στο δωματιούι μου με τo Procrastinators Creed Poster τζαι ένα Παγκόσμιμο χάρτη πέρκι μάθω καμιά πρωτεύουσα τρομάρα μου.
Τζαι εν είμαι καλα.
Αλλάσουν ούλλα. Σε 2 μήνες εν να έχουμε γάμο στην οικογένεια τζαι σε 7 ένα νέο μωράκι να δώκουμε ούλλοι πάνω του. Να το πελλάνουμε τζαι τζίνο με αγάπη, να μεγαλώσει τζαι να έχει πολλές μαμάδες, παπάδες τζαι αδέρφκια, με άλλα χούγια ο καθένας τζαι άλλο είδος αγάπη να προσφέρει του μωρού. Εν που τα καλύτερα νέα που άκουσα τον τελευταίο τζαιρό! Νομίζω εν να γίνω τέλια χαζοθεία!
Μια φίλη χωρίζει, εν ξέρω για πόσο. Τζαι γω είμαι σε μια πόλη πράσινη, όμορφη, λίο βαρετή για να μινήσκεις πολύ τζαιρό με τα καλά της τζαι τα κακά της τζαι εν ξέρω αν είμαι έτοιμη να πάω πίσω κύπρο ακόμα. Εν ξέρω αν μπορώ να αντιμετωπίσω την Κυπριακή πραγματικότητα τζιας επεθύμησα τους δικούς μου τζαι τους φίλους μου τζι ας ανυπομονώ να τελιώσω το γαμημένο στο dissertation. Btw, την Παρασκευή παραδίδω τζαι έχω 5000 λέξεις μπροστά μου. Συνηθισμένα πράματα.
Εσυνειδητοποίησα τζαι κάποια πράματα για τη σχέση μου με το γαλανομάτικο τζαι νιώθω σιηρότερα. Εν ξέρω, ίσως ναν που είμαι τόσο πιεσμένη που φταιν μου ούλλα. Ίσως ναν απλά ιδιοτροπία μου. Απλά νιώθω μια κούραση, μια παύση. Τζαι συνέχεια αναβάλλεται η συζήτηση για το τι γίνεται, λογικό, ένε το skype για τούτα τα πράματα. Τζαι σίουρα εν να αλλάξουν κάποια πράματα που εν να πάμε Κύπρο. Απλά επεθύμησα τζίνα τα μιτσιά μιτσιά. Τα πεταχτά τα φιλια, το να σε αγκαλιάζει ο άλλος, τα μηνυματούθκια που σε κάμνουν να κάμνεις τζίνο το γελούι. Τούτα. Τζαι τωρά που ξέρει (διαβάζει τζαι το μπλογκ) εν σάννα τζαι εν έχουν τόση βαρύτητα γιατί εν θέλω να τα κάμνει επειδή πρέπει ή επειδή θέλω. Θέλω να τα κάμνει επειδή θέλει, επειδή τα νιώθει τζαι έσιει την ανάγκη να με νιώσει δίπλα του ή να με κάμει να κάμω το γελούι.
Τζαι θέλω να μεν πάω πίσω τζαι να καταλήξω άνεργη. ούτε να ξυπνήσω μια μέρα τζαι να θωρώ πίσω τζαι να μετανιώνω για κάτι που έκαμα ή εν έκαμα. Ούτε να απογοητεύσω τους δικούς μου που έσιει τόσα χρόνια που με σπουδάζουν.
Ελάχιστες φορές στη ζωή μου ένιωσα ότι ήμουν τζαμε που έπρεπε να είμαι. Τζαι θέλω τούτο το συναίσθημα πίσω. Εν θέλω να είμαι πάντα happy. Θέλω όμως να νιώσω content. Επαρκής.
472 λέξεις. Τζαι ακόμα μια φάουσα για το dissertation.
θέλω διακοπές.
Που τον καιρό που άνοιξα μπλογκ σκέφτουμε κάποια πράματα σε μπλογκ-μορφή. Πως να τα γράψω τζαι να φκει το αστείο κτλ. Άμα ανοίξω το dashboard φυσικά, απλά γίνεται ένα staring contest τζαι μαντέψετε ποιος νικά πάντα.
Τούτος ο χρόνος τελειώνει.. Εν το συνειδητοποίησα ακόμα. Σε μια βδομάδα φέφκω που Αγγλία τζαι κάποιος άλλος εν να μινήσκει στο δωματιούι μου με τo Procrastinators Creed Poster τζαι ένα Παγκόσμιμο χάρτη πέρκι μάθω καμιά πρωτεύουσα τρομάρα μου.
Τζαι εν είμαι καλα.
Αλλάσουν ούλλα. Σε 2 μήνες εν να έχουμε γάμο στην οικογένεια τζαι σε 7 ένα νέο μωράκι να δώκουμε ούλλοι πάνω του. Να το πελλάνουμε τζαι τζίνο με αγάπη, να μεγαλώσει τζαι να έχει πολλές μαμάδες, παπάδες τζαι αδέρφκια, με άλλα χούγια ο καθένας τζαι άλλο είδος αγάπη να προσφέρει του μωρού. Εν που τα καλύτερα νέα που άκουσα τον τελευταίο τζαιρό! Νομίζω εν να γίνω τέλια χαζοθεία!
Μια φίλη χωρίζει, εν ξέρω για πόσο. Τζαι γω είμαι σε μια πόλη πράσινη, όμορφη, λίο βαρετή για να μινήσκεις πολύ τζαιρό με τα καλά της τζαι τα κακά της τζαι εν ξέρω αν είμαι έτοιμη να πάω πίσω κύπρο ακόμα. Εν ξέρω αν μπορώ να αντιμετωπίσω την Κυπριακή πραγματικότητα τζιας επεθύμησα τους δικούς μου τζαι τους φίλους μου τζι ας ανυπομονώ να τελιώσω το γαμημένο στο dissertation. Btw, την Παρασκευή παραδίδω τζαι έχω 5000 λέξεις μπροστά μου. Συνηθισμένα πράματα.
Εσυνειδητοποίησα τζαι κάποια πράματα για τη σχέση μου με το γαλανομάτικο τζαι νιώθω σιηρότερα. Εν ξέρω, ίσως ναν που είμαι τόσο πιεσμένη που φταιν μου ούλλα. Ίσως ναν απλά ιδιοτροπία μου. Απλά νιώθω μια κούραση, μια παύση. Τζαι συνέχεια αναβάλλεται η συζήτηση για το τι γίνεται, λογικό, ένε το skype για τούτα τα πράματα. Τζαι σίουρα εν να αλλάξουν κάποια πράματα που εν να πάμε Κύπρο. Απλά επεθύμησα τζίνα τα μιτσιά μιτσιά. Τα πεταχτά τα φιλια, το να σε αγκαλιάζει ο άλλος, τα μηνυματούθκια που σε κάμνουν να κάμνεις τζίνο το γελούι. Τούτα. Τζαι τωρά που ξέρει (διαβάζει τζαι το μπλογκ) εν σάννα τζαι εν έχουν τόση βαρύτητα γιατί εν θέλω να τα κάμνει επειδή πρέπει ή επειδή θέλω. Θέλω να τα κάμνει επειδή θέλει, επειδή τα νιώθει τζαι έσιει την ανάγκη να με νιώσει δίπλα του ή να με κάμει να κάμω το γελούι.
Τζαι θέλω να μεν πάω πίσω τζαι να καταλήξω άνεργη. ούτε να ξυπνήσω μια μέρα τζαι να θωρώ πίσω τζαι να μετανιώνω για κάτι που έκαμα ή εν έκαμα. Ούτε να απογοητεύσω τους δικούς μου που έσιει τόσα χρόνια που με σπουδάζουν.
Ελάχιστες φορές στη ζωή μου ένιωσα ότι ήμουν τζαμε που έπρεπε να είμαι. Τζαι θέλω τούτο το συναίσθημα πίσω. Εν θέλω να είμαι πάντα happy. Θέλω όμως να νιώσω content. Επαρκής.
472 λέξεις. Τζαι ακόμα μια φάουσα για το dissertation.
θέλω διακοπές.
Comments
Post a Comment