Out of reach
Νομίζω ότι όλοι at one point or another αποφασίσαμε ότι προοριζόμαστε για κάτι μεγάλο. Όι απαραίτητα πιστέφκοντας ότι ούλλι οι υπόλοιποι εν άχρηστοι ή πιο ηλίθιοι που εμας, αλλά ότι σε κάποια φάση στη ζωή μας θα ερχόταν αυτή η μεγάλη ευκαιρία. Τζίνη που ήταν να μας αλλάξει τη ζωή, να κάμει τη μεγάλη διαφορά τζαι να καθορίσει όλη την υπόλοιπη εξέλιξη μας. Για κάποιους τούτη η ευκαιρία εν στο μεγάλο έρωτα, με προορισμό την τέλεια οικογενειακή ευτυχία, την επιβεβαίωση ότι είσαι γεννημένη για να γίνεις η τέλεια μάνα ή παπάς. Για καποιους άλλους εν επαγγελματικό το ζήτημα. (Νομίζω ότι ένα 99% στην Κύπρο αναγνωρίζουν πόσο σημαντική είναι η οικογένεια τζαι εν θα ηθέλαν να ανεβούν επαγγελματικά χωρίς ναν οκ με τους δικούς τους αθρώπους, αλλά τούτο μπορεί να σημαίνει τζαι την οικογένεια που έσιεις ήδη τζαι όι απαραίτητα τζίνη που εν να αποκτήσεις. After all, εν θέλουν ούλλοι οι αθρωποι να παντρεφτούν τζαι εν δικαίωμα τους τούτο). Σπουδάζεις λοιπόν τζαι έσιεις την εντύπωση ότι κατα τη διάρκε...