Εν μια που τούτες τις μέρες.. Ή μάλλον εβδομάδες. Που την ημέρα που ήρτα Κύπρο, μαθαίνω κουβέντες, Γίνουντες διάφορα. Άλλοι τσακώνουνται, άλλοι χωρίζουν, άλλοι λαλούν κουβέντες.. Εκουράστηκα. Θέλω να πάω πίσω που εν με ξέρει κανένας. Άρκεψα θυμωμένο ποστ εχτές τζαι εν το εδημοσίεψα. Μετά έπιασε με μια απάθεια του άλλου κόσμου! εβαρέθηκα να είμαι μες τη μέση σόου άρκεψα τζαι γω να κάμνω τούτο που κάμνω καλύτερα. Να μπαίνω σε είμαι γάρος mode και ας τα βρουν μόνοι τους. Έχω μια φάουσα δουλειές να κάμω αύριο. Όπου να'σαι έφυα. Εχτές ελαλούσα να φύω τζαι να μεν ξανάρτω. Αλλά ξέρω ότι εν να πεθυμήσω τούτη τη χώρα τζι ας αντρέπουμε μερικές φορές που συγκαταλέγουμαι στους πολίτες τούτης της εθνικότητας. Έχουμε πολλά καλά αλλά νομίζουμε ότι εν αναφαίρετο δικαίωμα μας να κουτσομπολέφκουμε τζαι να φυτρώνουμαι τζαμαί που εν μας σπέρνουν τζαι τούτο σπάζει μου την. Εν για τούτο που τζαι Αγγλία που είμαστε μια φάουσα διατηρώ low profile. Προτιμώ να μεν με ξέρει κανένας παρά να με βάλλει ο κα