Η συνάδελφος λείπει τζαι στο γραφείο γίνεται ψιλοπανικός.. Παραπάνω εγίνετουν την Παρασκευή αλλά πάλε.. ΔΙαβάζω όσα μπλογκ διαβάζω ανελλειπώς. Εν ο τρόπος μου να χαλαρώνω τζαι να μαθαίνω τι γίνεται έξω που τον μικρόκοσμο μου. Σκοτούρες, μαλακίες. Ακόμα τζαι στη δουλειά.. προοπτικές πολλές, ιδέες ακόμα παραπάνω. Αλλά εν τζαι η γραφειοκρατεία πολλή τζαι τούτο κάμνει μας να κόφκουμε πίσω. Νιώθω μια κούραση, μια στενοχώρια, για τούτα που δεν μπορώ να ελέγξω όσο τζαι να θέλω. Για τον παππού μου, που στεναχωρκέται τζαι εν μπορώ να βοηθήσω. Για μια διαμάχη που γίνεται σπίτι, που εν να μπορούσε να αποφευχθεί. Για μαλακίες. Το αστείο ένει ότι ως την Πέμπτη ήμουν μες την ηρεμία τζαι την αγαλλίαση. Ελαλούσα τους ούλλους να μεν ασχολούνται τζαι να χαλιούνται για μαλακίες. Ακόμα πιστέφκω το αλλά επόκατσα. Σε κάποια φάση εν να τα βρώ. Θέλω να σας πω πως επέρασα στην Αθήνα το ένα Σαβ/κο τζαι στη Λεμεσό το άλλο. Για την καινούρια δραστηριότητα που εξεκίνησα τζαι ηρεμά με. Αλλά στην προσπάθ