ta psixopafta m vs everyday shit

Δυστυχώς δε μιλώ για μεταφορικά μπουζούκια αλλά για κυριολεκτικα ΠΡΟΣΟΧΗ! Ακολουθεί πολιτική δυσφήμηση! Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα ή καταστάσεις δεν είναι καθόλου συμτωματική! Παρακαλούνται τα παιδιά να απομακρυνθούν από τις οθόνες αφού θα ακολουθήσει πολλή χολή- τζαι θάψιμο! Άτε φύε το μωρό περιμένω.. Περιμένω.. Περιμένω! Επιτέλους Που λαλείς.. την Παρασκευή τη νύχτα επίαμε στον Μακρόπουλλο. Μεν με ρωτάς γιατί, μερικές φορές χρείαζεται λλίη παρακμή. Η βραδιά άρχισε χαλαρά, με εμάς να καθούμαστε στο τραπέζι τζαι να τρώμε τες σιταροπούλες/ καροττούθκια τζαι κουννούες του Ππαβίλιον τζαι να λαλούμε κατζίες για κοκαρισμένους (καλά τις κατζίες εγώ τις ελαλούσα).  Το εισητήριο ελαλούσε η ώρα 11 τζαι το γαλανομμάτικο, ο μόνος τυπικός Κυπραίος εκουβάλησε μας τζαμέ νωρίς νωρίς (όπως έκαμε τζαι στον Κιάμο τζαι στο Βέρτη-είπαμε λλίη παρακμή χρειάζεται- αν τζαι ήταν δικαιολογημένος τζαμέ γιατί ήμασταν στο μπαρ).  ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι επεριμέναμε ως τις 1 παρα-1 να ξεκινήσει το πρόγραμμα! ΑΛΛΑ, το π

Τα όνειρα για μένα εν πολλά σημαντικό μέρος του υποσυνείδειτου μας. Άλλες φορές θυμίζουν μου ότι όσο τζαι να αγνοείς κάποια πράματα, άμα τα σκέφτεσαι τζαι άμα τα νιώθεια βουρούν σε πουπίσω (όπως τότες που έβλεπα όνειρα με πρωταγωνιστές πρώην φίλους που είχαμε τσακωθεί). Που την άλλη, πάντα ήθελα να σιουρεφτώ ότι εν εσημέναν κάτι, γι'αυτό πάντα έπιανα την Ντ. τηλέφωνο, όπως τζαι άλλους φίλους με τους οποίους είχα να μιλήσω τζαιρό όταν τους έβλεπα όνειρο- για να σιουρεφτώ ότι ούλλα εν καλά στη ζωή τους. Το χτεσινό όνειρο όμως ετάραξε με, αποσυντόνισε με.  Ούλλη μέρα στην δουλειά εμιλούσαν μου τζαι ήμουν αλλού, έκαμνα σαρδάμ, ήμουν στον κόσμο μου. Η γιαγιά μου επανάλαβε τη συμβουλή της μάμμας, να πάω να ανάψω ένα κεράκι. Η Σ. είπε μου ότι εν θεωρεί ότι εν τυχαίο τζαι να το ψάξω λλίο παραπάνω. Ότι μπορεί να προσπαθεί να μου πει κάτι. Ότι υπό κανονικές συνθήκες εν νάταν το υποσυνείδητο μου αλλά είχα πολλά strong reactıon στο συγκεκριμένο όνειρο τζαι ίσως τούτο να σημαίνει κάτι. Ε

Εχτές είδα όνειρο τον παππού μου που την πλευρά του παπά μου. Επέθανε πριν 6-7 χρόνια... Παλιά θυμούμαι όταν ήταν μιτσιά ήταν πολλά δραστηριος. Επιένναμε κάθε Κυριακή οικογενιακά τζαι εβλέπαμεν τον. Ο κήπος του ήταν γεμάτος μαρούλια, χόρτα τζαι είσιε τζαι αμπέλι, επεριποιάτουν τα ούλλα μόνος του. Επιένναμε τζαι επέζαμε με τις ώρες μες τον κήπο, όσο οι γονιοί μου εκάθουνταν στη τσιμεντένια βεραντούα του συνοικισμού τζαι εμιλούσαν. Εβρίσκαμε βατράχους σωρό τζαι κάθε φορά εφέφκαμε φορτωμένοι με του κόσμου τα καλά. Σιγά σιγά εγέρασε τζαι σιγά σιγά ερήμωσε τζαι ο κήπος.. Τζαι μετά που ταλαιπωρίαν, επέθανε που γηρατιά... Εψές είδα τον σε ένα δωμάτιο τζαι έκλαια (γοερά όμως) τζαι αγκάλιαζα τον.. Εν ήταν ούτε ο δραστήριος όπως άμα ήμασταν μιτσιοί ούτε πριν να πεθάνει που έγινε πετσί τζαι κόκκαλο. Εκοίταζε με με τα μάθκια του τα μικρούλικα, γεμάτα ρυτίδες, άθρωπος που επέρασε φτώσια τζαι πείνα, κατοχή τζαι ταλαιπωρία. Σήμερα το πρωί σαν οδηγούσα εθυμήθηκα το όνειρο όπως οδηγούσα για να πάω

Από τη μέρα που ξεκίνησα τη δουλειά επικρατεί μια ηρεμια.. Ξυπνώ το πρωί τζαι έρκουμε δουλειά στην ώρα μου (2 βδομάδες δουλειάς χωρίς αργοπορία εν πολλές για μένα!), εν βρίσκω κίνηση, κάμνω τον καφέ μου τζαι αρχίζω.. Είμαι χαμογελαστή τζαι ευγενική με ουλλους (σε σπαστικό σημείο), πάω τα καλά με την καινούρια συνάδελφο, μιλώ για τη δουλειά μου τζαι χαμογελώ κτλ. Αρέσκει μου τούτο που κάμνω δαμέ.. Λαλείς να γίνω που τζίνους τους αθρώπους που (dare i say it) απολαμβάνουν τη δουλειά τους...; Ένα ρίγος με διαπερνά.. Παρουσιάζω όλα τα συμπτώματα μιας σχιζοφρενούς; Ή εν επειδή εν αρχή, ήμουν τόσο τζαιρό χωρίς δουλειά τζαι εν ο ενθουσιασμός..; Update 2/8/11 οκ επέρασε μου

Το Σάββατο ήταν τα γενέθλια της γιαγιάκκας μου. Αν τζαι μινήσκει πουπάνω μας είχαν γαμο με τον παππού μου τζαι εν εκατάφερα να τη δω. Είσιε αποφασίσει ότι εν θα τα εγιόρταζε φέτος αλλά υπολόγιζε χωρίς τον ξενοδόχο.. (την υπόλοιπη οικογένεια δηλαδή). Με την πρόφαση ότι ήταν να έρτουν για φαί κάτι συνεργάτες του παπά μου η μάμα μου εμαήρεψε τζαι είπε της τάχα ότι έβαλε πολλή τζαι να της στείλει πάνω. Εμαζευτήκαμε ούλλη η οικογένεια, τα 6 παιθκιά της τζαι τα 20 περίπου εγγόνια της τζαι εκάμαμε της έκπληξη, εστρώσαμε τραπέζι τζαι εφάμε, επεράσαμε λλίο family time, Ποτζίνο που ακούεις φωνές τζαι γέλια τζαι μπαίνουν ούλλοι μες την κουζίνα τζαι ανακατώνουνται, οι θείοι έξω παίζουν τάβλι, οι μιτσιοί κάτω μάππα. Έκατσα στη βεράντα, με τους άλλους να μιλούν γυρό μου, εδιούσε μου το ηλιούι , έκλεισα τα μμάθκια μου τζαι απλά.. έπνασα..:)  Είμαστε by far NOT η τέλεια οικογένεια αλλά εν τούτες οι στιγμές που με κάμνουν να σιέρουμαι που εν έζησα ποττέ σε ένα 'αποστειρωμένο' περιβάλλον. Τζ